نویسندگان:

علی انوار، محمد سلطانی فر، مریم آقازاده

رسانه‌هاي ارتباطی ضمن افزایش انعطاف پذیري افراد، سطح قابلیت انطباق آنها را با موقعیت‌هاي جدید افزایش می دهد و باعث کاهش پای‌بندي افراد به سنتهاي معارض با جامعه مدرن و گرایش جامعه از کنش عرفی به کنش خردگرایانه می شود و اسباب بسط و گسترش دموکراسی، حوزه عمومی و جامعه مدنی را فراهم می‌سازد. ویروس کرونا شرایطی را به وجود آورده است که فاصله با انسان‌ها، فاصله با طبیعت و فاصله بـا اشیا به الزامی اجتماعی تبدیل شده و ارتباطات در فضای واقعی یا به تعبیری فضای فیزیکی- طبیعی دارای اختلال و مشکل شده است. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است. و در صدد پاسخگویی به این سوال بود که فضای شکل گرفته پس از کرونا در شبکه های اجتماعی کدام خصوصیات تکنولوژیهای ارتباطی را برجسته نموده و ضعف رسانه‌های ما در برخورد با کرونا ناشی از عدم شناخت ما در کدام یک از این خصوصیات است. در این تحقیق ابتـدا بـه ابعـاد زمینه‌ای حین کرونا و پساکرونا به لحاظ اجتماعی پرداخته شد. سپس نیازها، باید و نبایدها، وظایف دانشگاه ها و مراکز علمی، وظایف دولتها مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در پایان مسئولیت رسانه‌ها در راستای مقابله با همه‌گیری این ویروس تبیین شد. در این راستا می‌توان ادعا کرد که فضای شکل گرفته پس از کرونا در شبکه های اجتماعی خصوصیت تعاملی بودن و جمع زدایی‌ رسانه را کاملاً نمایان کرده است. البته مشکلاتی که در این راستا به وجود آمده است به نظر می‌رسد ناشی از عدم شناخت ما با ظرفیت‌های بالای ارتباطات رسانه ای باشد. بنابر این شبکه‌های اجتماعی اگر به طور هماهنگ و یکپارچه در خدمت اطلاع‌رسانی صحیح و به‌موقع به مردم باشند، بزرگ‌ترین نقش را در کنترل شیوع ویروس کرونا و کاهش خسارات احتمالی آن خواهند داشت.

رسانه، ارتباطات، کرونا، شبکه‌های اجتماعی

برای لینک‌دهی به این مقاله از آدرس زیر استفاده نمایید:

برای ارجاع در منابع از عبارت زیر استفاده کنید:
انوار، علی، سلطانی فر، محمد، آقازاده، مریم، 1400، نقش و مسئولیت رسانه‌های جمعی در مدیریت بیماری کرونا، سومین کنفرانس بین‌المللی رویکردهای نوین روابط عمومی ایران، https://con.daneshpajoohan.ac.ir/fa/archive_index.php?c=nipr&aid=58571