نویسندگان:

مهدی محمدنژاد

نشان هویت اکثر مناطق واقع در کشور های در حال توسعه، عدم تعادل در توزیع امکانات، ظهورسکونت گاه های غیر رسمی، فقر و نابرابری است. یکی از دلایل ایجاد فقر و محرومیت بکارگیری سیاست قطب رشد و توسعه مرکزگراست که درنتیجه آن امکانات کشور در یک یا چند نقطه متمرکز شده و سایر مناطق در حاشیه می ماند. مسائل نابرابری منطقه‌ای اغلب در مناطقی بروز می‌کند که آزادی‌های فردی جهت رسیدن به آنچه مردم می‌خواهند انجام دهند محدود است بنابراین تلاش جهت رفع فقر و محرومیت با افزایش توانمندی‌های مردم همسو است. این مقاله ابتدا به بررسی میزان نابرابری شهرستان های استان آذربایجان غربی و رتبه بندی میزان محرومیت آن ها بر اساس 23 شاخص مختلف فرهنگی-اجتماعی، کالبدی-زیربنایی و اقتصادی می پردازد .در ادامه جهت ارتقا توانمندی شهرستان های استان چشم انداز پیشنهادی تعیین می گردد. چشم‌انداز پیشنهادی درواقع ماحصل جمع‌بندی مطالعات وضع موجود، تحلیل قابلیت‌ها و تنگناهای آذربایجان غربی با محوریت ارتقا توانمندی و محرومیت‌زدایی استان است. در انتها با استفاده از نتایج شناخت و تحلیل به تدوین راهبردها و برنامه‌های اقدام جهت رسیدن به چشم‌انداز و درنتیجه همگرایی بیشتر شهرستان‌های استان پرداخته می‌شود. بر اساس نتایج کلی این پژوهش نیمه جنوبی استان نیمه محروم و غیربرخوردار است و نواحی مرکزی نسبتا برخوردار و نواحی شمال استان نیمه محروم است که در اولویت بندی راهبردها و اقدامات عملی مورد توجه قرار گرفته اند.

فقر، محرومیت، توانمندی، نابرابری منطقه ای

برای لینک‌دهی به این مقاله از آدرس زیر استفاده نمایید:

برای ارجاع در منابع از عبارت زیر استفاده کنید:
محمدنژاد، مهدی، 1400، تحلیل فضایی فقر و محرومیت با رویکرد ارتقا توانمندی مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی، یازدهمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری، https://con.daneshpajoohan.ac.ir/fa/archive_index.php?c=sduc11&aid=58647