نویسندگان:

فریبا محبی

شناسایی محدوده‌های آسیب‌پذیر به لحاظ اجتماعی همواره دغدغه ذاتی مسئولین و نهادهای شهری برای رفع معضلات موجود و بهبود کیفیت فضاهای شهری و در پی آن کیفیت زندگی شهروندان است. فضاهای بی‌دفاع و آسیب‌پذیر شهری را می‌توان به‌عنوان فضاهایی با وضعیت دسترسی نامطلوب شهری، فضاهایی ایزوله شده و جدا افتاده از ساختار اصلی شهر و فضاها و محدوده‌های غیر هم پیوند معرفی کرد، از طرفی تئوری چیدمان فضا با دارا بودن از پشتوانه‌های اجتماعی در ساختار تحلیلی خود، زمینه را برای شناسایی محدوده‌های شهری که دارای ویژگی های مربوط به فضاهای بی‌دفاع هستند را فراهم ساخته است. ازاین‌رو مقاله حاضر به‌عنوان پژوهشی کاربردی در هدف خود، با استفاده از تکنیک چیدمان فضایی در گام اول خود، درصدد شناخت وضعیت کلی ساختار فضایی و در پی آن شناسایی محدوده‌های آسیب‌پذیر شهری در حوزه مرکزی شهرستان اسلامشهر برآمده است. نتایج حاصل نشان از وضعیت نامطلوب سازمان فضایی در حوزه مرکزی شهر دارد که زمینه‌ساز شکل‌گیری و رشد فضاهای بی‌دفاع شهری هستند. همچنین این وضعیت نشان از آسیب‌پذیری بالای بافت شهری در برابر سوانح طبیعی نیز دارد که نیازمند رسیدگی و توجه از سوی نهادها و مسئولین شهر برای افزایش کیفیت‌های محیط شهری و کاهش آسیب‌پذیری در مواقع بحرانی شهر است.

ساختار فضایی، اسلامشهر، چیدمان فضا، فضای بی دفاع شهری

برای لینک‌دهی به این مقاله از آدرس زیر استفاده نمایید:

برای ارجاع در منابع از عبارت زیر استفاده کنید:
محبی، فریبا، 1400، شناسایی حوزه‌های آسیب‌پذیر اجتماعی در حوزه مرکزی شهر با استفاده از Space Syntax (نمونه موردی: حوزه مرکزی شهر اسلامشهر)، یازدهمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری، https://con.daneshpajoohan.ac.ir/fa/archive_index.php?c=sduc11&aid=58661