چکیده

و را تشکیل می دهند ولی تاثیر شگرفی بر اقلیم زمین دارند. ممکن است اقلیم، زمان طولانی و اکوسیستم ها حتی زمان طولانی تری لازم داشته باشند تا خسارات وارد شده توسط انسان و تغییرات اقلیمی ناشی از آن را ترمیم کنند. یکی از اصلیترین راهکارهای مقابله و حل چالش تغییرات اقلیمی در شهرها، تابآوری شهری است که در پژوهش های مختلف داخلی و خارجی و در اسناد بین المللی جایگاه ویژه ای یافتهاست و از آنجا که ایران در معرض چالشهای تغییرات اقلیمی است، اهمیت پژوهش در حوزه تابآوری بیش از پیش مورد نیاز است. از این رو این پژوهش با روش تحلیل محتوای کیفی به بررسی متون مربوط به تابآوری شهری میپردازد و این مفهوم را براساس استفاده از کدگذاری محوری و موضوعی از جنبههای مختلف اهمیت، تعاریف، اسناد مربوطه، حوزه های موضوعی، ابعاد، رویکردها مورد بررسی قرار میدهد و در نهایت با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی(AHP) تعاریف آنرا بر اساس جامعیت در پنج معیار زیست محیطی، اجتماعی، کالبدی - زیرساختی، اقتصادی و حکومتی- نهادی اولویت بندی میکند. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد تاب آوری به معنای توانایی یک فرد، جامعه یا یک نهاد برای پاسخگویی پویا و مؤثر در برابر تغییرات اقلیمی و آب وهوایی است که ظرفیت پاسخ به تغییرات، مقاومت در برابر اثرات و همچنین توانایی بازیابی و سازماندهی مجدد به منظور ایجاد کارکردهای لازم جهت گذار از بحرانها و امکان توسعه مجدد را فراهم میکند. تابآوری در حوزههای مختلف کشاورزی، محیط زیست، برنامهریزی شهری، علوم مهندسی، علوم اجتماعی، علوم انرژی و مدیریت مالی و اقتصادی مطرح شده است. سه رویکرد اصلی تابآوری شامل گذار، سازگاری(پایداری) و بازیابی است. پرسشهای این حوزه تحت عنوان سوالات برای تابآوری برای چه کسی؟ برای چه؟ چه زمانی؟ کجا؟ و چرا؟ است که در حوزه اقدامات مدیریتی قرار میگیرد.

کليدواژه ها

تابآوری شهری، تغییرات اقلیمی، تعاریف تابآوری، ابعاد تابآوری

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
الهام قاسمی , 1398 , تاب آوری شهری: مروری بر ادبیات موضوع , نهمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری